Un còp èra, a l’escòla de la Calandreta a Ròchabèla, una familheta d’anglòras o de clavetas como volètz. Vivián dins una fendascla dau muret qu’entornejava l’escòla, plan amagadas del mond e de la pluèja o del freg.
Mas tre que lo bèl temps puntejava, nòstras anglòras limpavan sus la mureta e se regalavan de prene lo canhard tot en gaitar la mosca o lo moissal que fariá son repais.