L’autor s’apeva sus de pròbas : figuras pintradas o gravada, sagèls, monedas, tèxtes. Lo libre desvolòpa una progression cronologica çò mai complèta possibla. Presenta d’objèctes d’abans lo cristianisme e dels primièrs sègles de nòstra èra que prefiguran aquesta crotz. Balha una documentacion precisa sus sa creacion que se data del mièg del sègle XII. L’autor ten compte del trabalh dels cercaires del sègle XXI ; parla de las nombrosas ipotèsis presentadas per divèrses istorians al cors del sègle vint, ipotèsis sovent contradictòrias entre elas mas discuta de lor pertinéncia. En seguida de Henri Rolland, Hervé Aliquot, Léon Jéquier, Jens Christian Moesgaard, Laurent Macé…, rampèla que las primièiras creacions se son tengudas en Provença amb lo jove Raimond V, comte de Tolosa marqués de Provença. Un cinquantenat de paginas del libre pòrtan sus l’èst d’Occitània : Provença, País niçard, sud del Daufinat, vals d’Itàlia. Pro lèu, aquesta figura es estada presenta dins lo Tolosan. Segon los luòcs e las datas, se ditz crotz de Tolosa, de Provença, de Venasca, de Forcauquier, del Lengadòc, e uèi, crotz occitana. L’obratge mòstra la preséncia d’aqueste emblèma, d’aqueste simbòl, en Occitània, en Itàlia, dins la Peninsula iberica e dins d’autras regions del mond. Conten dos-cent-cinquanta illustracions en negre e blanc o en color. La presentacion de figuras que rampèlan la crotz occitana s’espandís sus cinc mila ans.